Pada 22 Mac 2009, kami, pelajar HMT329 bersama-sama Dr. Radiah dan Cik Helina telah memulakan penggembaraan kami ke Gurney. Kami semua berkumpul di pondok yang berada di hadapan masjid USM. Pada masa itu, Dr Radiah telah memperkenalkan seorang guru Pusat Bahasa yang bernama Helina yang berasal dari Korea. Semasa di pondok itu, kebanyakan orang telah bertanya-tanya ‘bagaimana hendak ke Gurney? Jalan kaki atau bas USM’. Kami terfikir bahawa kami mungkin akan jalan kaki kerana kami semua pernah mengalami jalan kaki ke Queensbay semasa mengambil kursus Sosiolinguistik. (ha ha ha…). Sebenarnya Dr Radiah mengadakan penggembaraan ini bukan sahaja untuk berseronok tetapi untuk menjalankan tugasan kami. Dr. Radiah telah membahagikan kami semua kepada beberapa kumpulan dan ahli kumpulan kami terdiri daripada Toh Wui Haur, Saiful, dan Norazri.
Pada mulanya, kami semua telah menaiki bas ‘Milan’ ke Komtar. Selepas sampai di Komtar, kami semua terus menunggu untuk menaiki bas percuma untuk pergi ke Padang Kota. Pada masa itu, kami semua berharap dapat mengunjungi Kota Cornwallis tetapi malangnya pada hari itu, Kota Cornwallis tidak buka.
Sepanjang penggembaraan ini, kumpulan kami telah mendapati serba sedikit perkara yang berkaitan dengan linguistik. Salah satunya adalah perbezaan antara bas ‘Milan’ dan bas ‘Rapid’. Kumpulan kami dapati bahawa bas ‘Rapid’ lebih selesa berbanding bas ‘Milan’. Hal ini kerana bas ‘Rapid’ mempunyai hawa dingin. Namun, dari segi bilangan tempat duduk pula, bas ‘Milan’ mempunyai bilangan tempat duduk yang lebih banyak daripada bas ‘Rapid’.
Selain itu, ahli kumpulan kami juga telah mengenal pasti kesilapan penterjemahan pada papan perniagaan. Sebagai contoh, ‘Nasi Lemak dan Mee Goreng’ telah diterjemahkan ke bahasa Mandarin sebagai 椰浆饭及印度炒面 ‘ye jiang fan ji yin du chao mian’. Didapati dalam bahasa Mandarin, kami dapati wujud perkataan ‘印度’ (India) selepas diterjemahkan tetapi dalam bahasa Melayu tidak wujud perkataan tersebut. Tambahan pula, kami juga dapat mengenal pasti wujud kesilapan penggunaan sesuatu perkataan. Yang dimaksudkan ialah penggunaan perkataan bahasa Inggeris dalam ayat bahasa Melayu. Misalnya, ‘Kawalan Sprinkler Injap Dan Pam’ (gambar1) dan juga Kedai Pajak yang memajak surat pajak, emas, dan Handphone. Sprinkler dan Handphone merupakan bahasa Inggeris tetapi digunakan dalam ayat bahasa Melayu.
GAMBAR 1
Di samping itu, kesilapan penggunaan preposisi di dan imbuhan awalan di- juga wujud dalam segelintir papan tanda. Preposisi di digunakan khusus di hadapan kata nama atau frasa nama yang menunjukkan tempat (Nik Safiah Karim. Tatabahasa Dewan. 2004:252). Kata sendi ini ditulis terpisah daripada kata nama atau frasa nama yang mengikutinya seperti di rumah, di belakang dan di kalangan guru. Berdasarkan Tatabahasa Dewan (2004: 168) lagi, awalan di- ialah awalan yang digabungkan dengan kata dasar untuk membentuk kata kerja ayat pasif bagi ayat-ayat yang subjek asalnya terdiri daripada pelaku orang ketiga. Namun, dalam sesetengah papan tanda telah menggunakan kedua-dua preposisi di dan awalan di- dengan silap. Sebagai contoh gambar 2 dan 3.
GAMBAR 2
GAMBAR 3
Dari segi aspek hormat pula, kebanyakan kedai di Gurney, kami dapati penjual-penjual di kebanyakan kedai tidak menggunakan kata sapaan atau bentuk panggilan semasa melayani tetamu. Kata sapaan yang dimaksudkan adalah seperti Puan, Tuan, Cik, Miss, Mr. dan sebagainya. Mereka akan biasanya akan terus melayani tetamu mereka. Namun tidak semua kedai di Gurney sebegitu, terdapat sebilangan kedai yang menggunakan aspek hormat semasa melayani hormat. Misalnya, semasa kami melalui kedai Sushi King, pelayan di sana akan mengucapkan Selamat Datang dan Selamat Tinggal dalam bahasa Jepun. Hal ini dapat mewujudkan suasana yang mesra.
Kami juga telah mengenal pasti bahasa yang telah digunakan oleh penjual semasa melayani pelanggannya. Semasa saya (Wui Haur), Siew Foong, Siet Li dan Hui Ying pergi ke gerai cermin mata, penjual itu terus menggunakan dialek Hokkien dengan kami manakala semasa Saiful dan Azri pergi ke kedai itu, penjual itu telah menggunakan bahasa Melayu semasa bercakap dengan mereka. Hal ini mungkin disebabkan kebanyakan orang Pinang mahir dalam dialek Hokkien. Jadi secara automatis, penjual tersebut akan terus menggunakan dialek Hokkien semasa melayani kami.
Selain daripada itu, kumpulan kami juga mendapati terdapat sesetengah perkara yang telah menggunakan simbol dan singkatan untuk mewakili sesuatu. Sebagai contoh, tandas-tandas di Gurney telah menggunakan lambang lelaki dan perempuan untuk membezakan kedua-dua tandas itu. Hal ini mungkin sesuai kerana ada sesetengah yang tidak mahir dalam bahasa Inggeris dan terpaksa melihat simbol tersebut. Dalam segi penggunaan singkatan pula, kami dapati wujudnya penggunaan singkatan dalam papan tanda. Sebagai contoh, SMK (L) Methodist. Singkatan ‘L’ ini telah melambangkan bahawa itu merupakan sekolah lelaki. Namun apabila diterjemahkan dalam bahasa Inggeris iaitu ‘Methodist Boy’s School’, tiadanya wujudnya penggunaan singkatan tetapi telah menggunakan perkataan ‘boy’ untuk menggantikan singkatan ‘L’.
Sebenarnya, sepanjang penggembaraan ini, kami memang memperoleh pelbagai manfaat. Selain dapat merapatkan hubungan kami semua, kami juga dapat menunjukkan semangat kerjasama dan berpasukan kami. Di sini, ahli kumpulan kami ingin mengambil kesempatan ini untuk berterima kasih kepada ibu bapa kami, pensyarah-pensyarah USM, guru-guru sekolah menengah mahupun sekolah rendah dan kawan-kawan kami yang telah membantu kami dalam mengatasi sebarang dugaan yang dihadapai sejak kecil lagi hinggalah sekarang. Tanpa kamu semua, memang perjalanan kami ke hari ini memang sukar. Dengan tulus ikhlas, kami ucapkan sekali lagi terima kasih kepada semua orang yang kami hormati dan sayangi. Terima kasih.
Mohd. Saiful Bahri B. Mohd Shah (13)
Norazri B. Ismail (14)
Toh Wui Haur (27)
